Door de grasvelden lopen we naar de waterval. Intussen wisselen regenbuitjes en zon elkaar in een hoog tempo af.

Rond een uur zijn we weer terug bij het hotel.

In de fabriek worden we in een redelijk hoog tempo door het hele proces meegenomen. Halverwege de uitleg komen de pluksters voor de laatste keer die dag de manden met theeblaadjes legen, een prettige onderbreking van een redelijk mechanische rondleiding door een al bijna verlaten fabriek.

In het gebied zitten een vijftiental luipaarden, maar die zijn moeilijk waarneembaar. Vroeger liepen hier kuddes olifanten rond, maar die zijn in plezierjachten door de Engelsen compleet uitgemoord.

Wanneer we vertrekken is het koud en mistig, maar wanneer we gaan lopen breekt de zon door.

's Middags bezoeken we een theefabriek in buurt. De fabriek staat tussen de theeplantages en de vele groentebedden. Tot ver in de wijde omtrek van Nuwara Eilya worden hier groenten verbouwd: prei, wortelen, uien, kool en dergelijke.

Om half zeven moeten we paraat staan voor ons vervoer naar het national park Horton Plains. We moeten ruim twintig kilometer rijden, steeds hoger de bergen in. De Horton Plains liggen op ruim 2.000 meter hoogte. Horton Plains is een plateau met veel open ruimte en bossen. Overal op dit plateau stromen beken.

Op onze tocht van ongeveer tien kilometer passeren we little World's End, great World's End en een mooie waterval.

World's End is een immense afgrond van ruim een kilometer diep. Het gebied staat erom bekend dat het dal halverwege de ochtend dichttrekt. Wanneer we World's End bereiken kunnen we nog net vijf minuten genieten van een schitterend vergezicht. Direct daarna trekt het dal in een hoog tempo dicht.